Fransız alfabesi İngilizce ile aynıdır, 'w' sadece yabancı kelimelerde görülür. E harfi üzerinde uzatma işareti kullanılır. Mesela, pe're-father, e'te'-summer, e'le've-pupil, a'me-saul. "Ç" harfi kullanılır ve a, o ya da u'dan önce gelirse k sesi yerine s sesini verir (leçon-lesson-ders).
Fransızca'da sessiz harfler çoktur, özellikle kelimelerin sonlarında (Hommes 'um', amient 'em' olarak telaffuz edilir). Fakat, normal olarak okunmayan son sessiz harf, sesli harfle başlayan bir kelimeyle devam ederse genellikle okunur. Bu süreçte (bitişme) sessiz harf, takip eden kelimenin ilk hecesinin bir parçası olur. Böylece 'il est assis' (he is seated) 'e-le-ta-se' şeklinde telaffuz edilir. Fransızca telaffuzun İngilizce'ye oldukça benzeyen kurallar gerektirmesine rağmen, bu dilin gerçek seslerinin çıkarılabilmesi İngiliz bir konuşmacı için oldukça zordur. İyi bir Fransızca aksanı kolaylıkla elde edilebilecek bir meziyet değildir.
Fransızca'nın konuşulduğu ülkeler: Cezayir, Belçika, Benin, Bora Bora, Burkina Faso, Burundi, Kamboçya, Kamerun, Kanada, Merkez Afrika Cumhuriyeti, Çad, Zaire, Kongo Cumhuriyeti, Fildişi Sahilleri, Cibuti, Avrupa Adası, Fransa, Güney ve Atlantik Fransız Toprakları, Gabon, Gloriso Adaları, Guadeloupe, Guernsey, Guinea, Haiti, İtalya, Jersey, Juan de Nova Adası, Laos, Lübnan, Lüksemburg, Madagaskar, Mali, Martinique, Mauritius, Mayotte, Monako, Morokko, Yeni Kaledonya, Nijerya, Reunion Adası, Ruanda, Senegal, Seychelles Adaları, St Pierre ve Miquelon, İsviçre, Tahiti, Togo, Tunus, ABD, Vanuatu, Vietnam, Virjin Adaları ve Zaire.